Gołoszyce PKS - Dwikozy BUS

Szlak ma bardzo malowniczy charakter. Przebiega lokalnymi drogami (głównie asfaltowymi) przez obszary rolnicze. Teren ten jest mocno pofałdowany, dlatego też obfituje w liczne podejścia. Trud ten rekompensują jednak piękne panoramy okolicy. W szczególności na odcinku od Gołoszyc do Opatowa  ze szlaku roztaczają się rozległe widoki na Święty Krzyż i Pasmo Jeleniowskie.

W Opatowie warto zrobić dłuższą przerwę, gdyż jest to miasto z ciekawą i długą historią zapisaną w licznych zabytkach. Najcenniejszym z nich jest romańska kolegiata pw. św. Marcina. Unikatowym elementem świątyni jest tzw. Lament Opatowski, czyli długa, grawerowana i płaskorzeźbiona płyta ufundowana w 1536 roku przez hetmana wielkiego koronnego Jana Tarnowskiego, męża Zofii, najstarszej córki kanclerza wielkiego koronnego Krzysztofa Szydłowieckiego. Przedstawia 41 osób rozpaczających na wieść o śmierci kanclerza, m.in. króla Zygmunta Starego, fundatora kolegiaty Jana Tarnowskiego i biskupa Piotra Tomickiego.

Na uwagę zasługuje również Brama Warszawska, podziemna trasa turystyczna, rynek i renesansowy ratusz. W mieście znajduje się cukiernia "U Szarego" słynąca z tradycyjnych pączków z nadzieniem różanym, członek Sieci Dziedzictwo Kulinarne Świętokrzyskie oraz szlaku Świętokrzyska Kuźnia Smaków.

Za Opatowem szlak przebiega polnymi i asfaltowymi drogami wzdłuż koryta rzeki Opatówki. Po drodze można natknąć się na dzikie ptactwo: bażanty, kuropatwy, jastrzębie.

Szlak przekracza wielokrotnie nasłonecznione wzgórza, które sprzyjają hodowli winorośli. W okolicach znajdują się 3 winnice, w tym jedna bezpośrednio przy szlaku (Winnica Terra). Przejeżdżając przez wieś Karwów, warto odbić 1 km od szlaku, aby podążając za tablicami informacyjnymi, dojechać do kapliczki i źródełka Błogosławionego Wincentego Kadłubka. Ten wybitny kronikarz dziejów Polski, niekiedy określany mianem „ojca kultury polskiej”, urodził się ok. 1150 roku w Karwowie.

W mijacnych po drodze Dobrocicach w 1895 roku urodził się Stanisław Młodożeniec – poeta, współtwórca futuryzmu, o czym informuje pomnik w centrum wsi.

W końcowej fazie szlak wkracza w ostępy Doliny Sandomierskiej usianej licznymi sadami owocowymi. Szlak kończy się na przystanku PKS w Dwikozach u podnóża kościoła parafialnego.

Szlak rozpoczyna się na przystanku PKS w Gołoszycach, a kończy  w Dwikozach – również obok przystanku PKS. Zarówno początek jak i koniec szlaku nie są oznakowane zgodnie z Instrukcją znakowania szlaków turystycznych PTTK, tj. białą kropką z kółkiem, którego barwa odpowiada kolorowi szlaku (niebieski).

Kilometraż wg ważniejszych miejscowości i punktów na szlaku    

Gołoszyce, Dworzec PKS w Opatowie, Kolegiata p.w. św. Marcina w Opatowie 13,5 km – Kapliczka i źródełko Wincentego Kadłubka w Karwowie 21 km – Kościół w Malicach Kościelnych 23,5 km – Pielaszów 27 km – Dacharzów 34,5 km – Nowe Kichary 43 km – Przystanek PKS w Dwikozach 48,1 km

Zarządca szlaku

Oddział PTTK im. Aleksandra Patkowskiego w Sandomierzu
tel. 509 554 218
e-mail: marzena.m@pttk-sandomierz.pl
www.pttk-sandomierz.pl

Stan oznakowania

Dobre*.

W Gołoszycach brak jest oznaczenia początku/końca szlaku zgodnie z Instrukcją znakowania szlaków turystycznych PTTK, tj. białą kropką z kółkiem, którego barwa odpowiada kolorowi szlaku (czerwony).

Granica pomiędzy województwem świętokrzyskim i lubelskim przebiega na moście na Wiśle i dopiero tu można spotkać pierwsze znaki szlaku prowadzące w kierunku Sandomierza.

Odcinek szlaku pomiędzy mostem na Wiśle w Annopolu a Zawichostem biegnie wałem przeciwpowodziowym. Z uwagi na ograniczoną możliwość umieszczenia oznakowania na tym odcinku (brak drzew, słupów energetycznych), przebieg nie jest do końca jasny dla turysty, tym bardziej że po obu stronach wału przebiegają drogi, które często się rozgałęziają.

Na szczycie wzniesienia pomiędzy miejscowościami Czermin i Słupcza (skraj lasu) znak niezbyt precyzyjnie wskazuje kierunek marszu. Kierując się oznakowaniem błędnie podążymy w stronę linii kolejowej Łódź Kaliska – Dębica. Taki przebieg szlaku jest zgodny z większością ogólnodostępnych map turystycznych.

Przed Koprzywnicą między drogą wojewódzką nr 758 a drogą krajową nr 79 szlak przebiega zarośniętymi drogami polnymi i wąwozem. Odcinek szlaku dla osób idących do strony Koprzywnicy może być kłopotliwy orientacyjnie, ponieważ na trasie występuje kilka nieoznakowanych rozgałęzień dróg.

Wchodząc na teren rezerwatu „Góry Pieprzowe” od strony miejscowości Kamień Łukawski szlak w pewnym momencie odbija ostro w prawo i wspina się na grzbiet wzniesienia. Skręt jest nieoznaczony a ścieżka w okresie wiosna-lato zarośnięta. Jeśli przejście przez zarośla nie będzie w danej chwili wydeptane, dla osoby wędrującej szlakiem skrzyżowanie będzie niewidoczne.

Trawers grzbietu Gór Pieprzowych może być w określonych okolicznościach niebezpieczny. Pierwszy odcinek szlaku zabezpieczony jest drewnianymi słupkami, do których przymocowano liny odgradzające trasę od skarpy. Zabezpieczenia te umożliwiają pokonywanie stromych zejść i podejść. Po pewnym czasie liny się kończą i trasa prowadzi wzdłuż urwiska u podnóża, którego znajduje się niewielki zbiornik wodny. Ścieżka jest bardzo wąska co powoduje, że nawet niewielka utrata równowagi może spowodować osunięcie. Szlak poprzecinany jest ponadto krótkimi, ale wyjątkowo stromymi zejściami i podejściami. Momentami potrzebna jest asekuracja, aby utrzymać równowagę. Ten odcinek szlaku jest bardzo niebezpieczny i po opadach deszczu praktycznie nie do przejścia.

W Sandomierzu na końcu ulicy Przemysłowej szlak wkracza na wał przeciwpowodziowy poprowadzony wzdłuż ulicy Działkowców. W niewielkiej odległości od tego miejsca (bliżej Wisły) znajduje się kolejny nasyp. Oba miejsca zostały oznakowane w mylący sposób (zdublowane znaki). Mimo, iż oba wały łączą się po ok. 1,5 km marszu dla turysty wędrującego w kierunku Gór Pieprzowych takie oznakowanie szlaku stwarza problemy z wyborem właściwego wariantu przejścia.

Wzdłuż szlaku umieszczone zostały drogowskazy wspomagające orientację na trasie. Niestety informacje dotyczące odległości pomiędzy punktami pośrednimi są zdezaktualizowane, dlatego wskazana jest wymiana tych elementów infrastruktury.

Szlak przed Ujazdem przekracza rzekę Koprzywiankę. W miejscu tym zorganizowana została prowizoryczna przeprawa, którą stanowią dwa niezbyt stabilne słupy energetyczne umocowane po obu stronach rzeki

Legenda:

• bardzo dobre oznakowanie (oznaczenie kompletne, w dobrym stanie technicznym, umożliwiające przebycie trasy na całej długości bez mapy),            
• dobre oznakowanie (oznaczenie w większości kompletne, w dobrym stanie technicznym, niewielkie braki w oznakowaniu, użycie mapy tylko w miejscach nieoznakowanych i wątpliwych orientacyjnie),
• dostateczne oznakowanie (braki w oznakowaniu na dłuższych odcinkach, wiele nieoznakowanych skrzyżowań, do przebycia szlaku wymagane jest użycie mapy),
• słabe oznakowanie (oznaczenie bardzo sporadyczne, w dużych odległościach, w złym stanie),    
• złe oznakowanie (pojedyncze oznaczenia na szlaku, praktyczny brak oznaczeń).

*Stan na dzień: 01.01.2022 r.