English
Elewacja kościoła św. ducha i przylegających do niego pawilonów klasztornych doskonale wtapia się w ciąg budynków prowadzących od Bramy Opatowskiej do rynku.
Mniej uważni spacerowicze mogą nie zwrócić na niego uwagi. Z pewnością spostrzegą go jednak ci, którzy dostrzegą go z góry, z punktu widokowego na pobliskiej bramie opatowskiej.
Klasztor i kościół wzniesiono tu dla tak zwanych duchaków, czyli zakonników, których rolą było prowadzenie szpitala i domu opieki dla chorych, niedołężnych i najuboższych mieszkańców. Drewniane zabudowania klasztorne znalazły się wtedy poza murami miejskimi.
Po najeździe Litwinów w XIV stuleciu tereny szpitalne zostały włączone do opasanego fortyfikacjami miasta.
Klasztor pierwotnie miał tylko 1 kondygnację. Piętro dobudowano dopiero w XVIII stuleciu. Wewnątrz kościoła zwróć uwagę na malowidła ścienne, które zdają się posiadać trzy wymiary. To XVIII-wieczne wykonanie malarstwa iluzjonistycznego. W kaplicy Pana Jezusa, która przylega do nawy od południa, znajdziesz ciekawą figurę Chrystusa Frasobliwego. Słynącą cudami rzeźbę ponoć przeniesiono tu z sandomierskiego zamku po tym, jak został on zniszczony przez wojska szwedzkie w 1655 r.
