Ruiny walcowni z XIX w. w Nietulisku Dużym

Pozostałości walcowni w Nietulisku Dużym kojarzą się bardziej z ruinami klasycystycznego pałacu niż zakładu przemysłowego.

Harmonia i porządek przejawia się także w miejscu, które wybrano na budowę walcowni. W zamysłach XIX-wiecznych projektantów miała ona stanowić ostatnie ogniwo większego kompleksu przemysłowego, którego oś wyznaczać miała rzeka Kamienna. To właśnie ta najpracowitsza polska rzeka miała stanowić główną siłę napędową i kanał transportowy całego założenia. Lokalizacja poszczególnych zakładów przemysłowych wzdłuż Kamiennej odzwierciedla proces produkcji żelaza. Budowę zakładu w Nietulisku ukończono w latach 40. XIX stulecia.

Wyposażono go aż w 40 par walców, koło wodne o średnicy 10 metrów oraz inne niezbędne narzędzia. W czasach swojej świetności zakład należał do największych w regionie. Dawał zatrudnienie 150 mieszkańcom okolicznych miejscowości. Nawet po wielu latach, kiedy zakład zaprzestał swojej działalności po wielkiej powodzi w 1903 r., zachwyca harmonią kształtów i starannością, z jaką wzniesiono mury z lokalnego piaskowca.