Kielce–Białogon

Do 1966 r. Białogon była samodzielną osadą, powstałą i rozwiniętą dzięki przemysłowi.

Gdy w XVI w. odkryto na Miedzianej Górze bogate złoża kruszców, w Białogonie zbudowano hutę miedzi i ołowiu, działającą jeszcze przez cały XVII wiek. W 1817 r. ukończono tu hutę Aleksandra, a dziesięć lat później, staraniem Stanisława Staszica a potem Ksawerego Druckiego - Lubeckiego, hutę przekształcono w „fabrykę machin”. Fabryka obejmowała warsztaty mechaniczne, odlewnię, walcownię i piec kopułowy. Dla załogi wybudowano osiedle urzędniczo-robotnicze, kompozycyjnie sprzężone z zakładem. Centrum stanowi plac przed fabryką, z którego promieniście wybiega 5 ulic (środkowa z nich prowadzi ku trasie Kraków-Kielce).

W Białogonie znajduje się także, naśladujący styl zakopiański, drewniany kościół z gontowymi dachami. Wybudowany został w 1918 r. dzięki staraniom miejscowej ludności i fabryki. Jego architektem był Mateusz Galas. Kościółek tworzy wydłużona nawa, do której od strony północnej przylega niewiele od niej węższe, trójbocznie zamknięte prezbiterium. Wnętrze świątyni pozostawiono w surowym drewnie.

Od roku 1996 Rezerwat Biesak Białogon należy do Chęcińsko-Kieleckiego Parku Krajobrazowego.