Świętokrzyskie szlaki turystyczne

Szlak prowadzi zarówno ciągami pieszymi, jak i drogami leśnymi. Na odcinku Krasna – Serbinów dominuje nawierzchnia asfaltowa i szutrowa (bez większego problemu odcinek ten przejechać można samochodem), co zdecydowanie obniża wartość szlaku jako całości. Szlak umożliwia zapoznanie się z wartościami przyrodniczymi koneckich lasów i urokliwą doliną rzeki Krasnej (lewy dopływ Czarnej Koneckiej) charakteryzującej się dużą różnorodnością siedlisk oraz bogatą florą i fauną. Od Wąsoszy aż po miejscowość Krasna i Luta szlak prowadzi blisko tej rzeki. Po drodze spotykamy urokliwe miejsca, naturalne, cenne z przyrodniczego punktu widzenia obszary bagienne, takie jak: łęgi, bory bagienne, olsy, turzycowiska, torfowiska czy łąki trzęślinowe. Część obszaru rzeki Krasnej objęta jest ochroną prawną jako rezerwat przyrody ożywionej Górna Krasna (ornitologiczno-florystyczny) w okolicach Krasnej. Na całej długości szlaku można spotkać kilka zbiorników wodnych, także śródleśnych. Woda w nich jest z reguły bardzo spokojna i niegłęboka, a częstymi bywalcami tych miejsc jest dzikie ptactwo jak choćby łabędzie i kaczki.

Atrakcjami architektonicznymi na trasie są:

Kościół śś. Anny i Jana Chrzciciela w Końskich (osiedle Browary) wzniesiony w 1770 r. przez Jana Fajgla, burgrabiego krakowskiego. Jednonawowa świątynia z węższym i kwadratowym prezbiterium zamkniętym półkolistą apsydą. Przy kościele znajduje się cmentarz, na którym znajduje się grób matki słynnego tenora Jana Kiepury i kwaterę poświęconą partyzantom.

Kościół św. Barbary w Krasnej zbudowany z kamienia i cegły, który powstał według projektu architekta W. Borowieckiego z fundacji dziedzica Stefana Wielowieyskiego i parafian w latach 1935–1936, staraniem ks. Piotra Figurskiego. Konsekracji kościoła dokonał w 1936 biskup Paweł Kubicki.

Na trasie znajdują się też miejsca pamięci narodowej: w miejscowości Krasna pomnik upamiętniający mord dokonany przez żołnierzy Wehrmachtu na ludności cywilnej i polskich żołnierzach wziętych do niewoli we wrześniu 1939 r.

oraz pomnik ofiar II wojny światowej w Serbinowie.

Począwszy od wsi Luta, trasa szlaku wiedzie przez tereny Suchedniowsko-Oblęgorskiego Parku Krajobrazowego obejmującego zachodnią część Płaskowyżu Suchedniowskiego, Wzgórza Kołomańskie i Tumlińskie oraz Pasmo Oblęgorskie z najwyższym wzniesieniem Górą Siniewską (448,8 m n.p.m.). Park został ustanowiony w celu ochrony unikatowych zasobów przyrodniczych oraz kulturowych regionu, stanowiących pozostałości Staropolskiego Zagłębia Przemysłowego. Jego obszar jest ważnym regionalnym węzłem hydrograficznym i terenem źródliskowym rzek Krasnej, Bobrzy i Kamionki. Największym walorem tego parku są występujące na żyznych siedliskach lasy zajmujące 91% jego powierzchni. Osobliwością rodzimej przyrody są stanowiska modrzewia polskiego. W runie leśnym występuje wiele gatunków roślin naczyniowych objętych ochroną całkowitą lub częściową.

Szlak zaczyna się/kończy na placu przed stacją kolejową PKP Końskie. Początek/koniec szlaku oznakowany jest prawidłowo, zgodnie z Instrukcją znakowania szlaków turystycznych PTTK (białe kółko z kolorem szlaku). Przy stacji PKP Końskie zlokalizowany jest niewielki parking. W Serbinowie brak jest jakichkolwiek znaków początku /końca szlaku.

Kilometraż wg ważniejszych miejscowości i punktów na szlaku    

Końskie – Izabelów 2,4 km – Wąsosz, źródełko 7,5  km – Wąsosz Stara Wieś 9,7 km – Krasna 19,6 km – Luta 23,2 km – Szałas 27,7 km – Długojów 30,5 km – Rogowice 34,1 km – Serbinów 36,6 km

Zarządca szlaku

Oddział PTTK w Końskich
26-200 Końskie
ul. Partyzantów 1
tel. 514 030 401
www.pttkkonskie.pl
biuro@pttkkonskie.pl