Drewno - niezwykle wdzięczny, ale i nietrwały budulec - ma w sobie coś magicznego i ulotnego. I choć najstarsze zapisy o niekrasowkiej świątyni pochodzą aż z XIV wieku, to obecnie mamy do czynienia z budowlą znacznie późniejszą. W żaden sposób nie ujmuje to elegancji i klasie tego wykonanego z drewna modrzewiowego budynku.
Według przekazu Jana Długosza pierwszy kościół, ze względu na swoje położenie został około 1400 roku przeniesiony na teren u stóp niewielkiego wzniesienia. W czasach reformacji budynek kościoła służył kalwinom, którzy dopuścili się zniszczenia budowli. Świątynie ponownie konsekrowano w XVII stuleciu.
Początkowo kościół składał się z kwadratowej nawy i węższego od niej prezbiterium z przylegającą do niego od północny zakrystią. W XIX wieku zdecydowano jednak o przedłużeniu kościoła poprzez nieco węższej od nawy przybudówki.
Dziś turystów i pielgrzymów wita piękna w swojej prostocie bryła modrzewiowego, krytego gontem kościoła wzniesionego na kamiennej podmurówce. Historycy sztuki zachwycają się harmonią całego założenia.
Wewnątrz, w barokowym ołtarzu głównym znajdziesz otaczany kultem obraz Matki Boskiej Niekrasowskiej, namalowany prawdopodobnie w XVII lub XVIII stuleciu przez nieznanego mistrza szkoły włoskiej.
Całości założenia dopełnia ciekawa, również drewniana dzwonnica. Dość przysadzistą fasadę nakrywa dach oparty na dość bogato zdobionym gzymsie.