Rezerwat Chełmowa Góra

Zalesione wzniesienie Chełmowej Góry (348 m n.p.m.) już gołym okiem wyróżnia się spośród krajobrazu zdominowanego przez łąki, pola i małe miejscowości.

Chełmowa Góra od dawna stanowi obiekt zainteresowań badaczy przyrody, którzy zabiegali o otoczenie jej ochroną ścisłą. To właśnie na Chełmowej Górze w 1920 roku założono rezerwat przyrody, który dał początek całemu Świętokrzyskiemu Parkowi Narodowemu. Obecnie Chełmowa Góra to obszar ochrony ścisłej i enklawa Świętokrzyskiego Parku Narodowego.

To, że miejsce to objęto ochroną przyrody tak wcześnie zawdzięczamy profesorowi Marianowi Raciborskiemu. To niezwykła postać uznawana za ojca ochrony przyrody w Polsce. Pod koniec XIX stulecia prowadził tu badania. Na podstawie obserwacji jako pierwszy napisał pracę o modrzewiu polskim, opisując cechy różniące go od modrzewia europejskiego. To właśnie modrzewie polskie są głównym powodem, dla którego chronimy dziś las Chełmowej Góry. Inwentaryzacja w 2002 roku wykazała, że rośnie tu aż 171 pomnikowych modrzewi.

Osobliwością rezerwatu są także mrowiska. Na stronie Parku czytamy, że stwierdzono tu aż 500 kopców. Dlaczego mrówki tak bardzo upodobały sobie Górę Chełmową? Tu znów wracamy do modrzewi, a raczej to żerujących na nich chętnie mszyc. Te produkują natomiast spadź, która stanowi przysmak dla mrówek.