English
Kościół powstawał dekadę i został wybudowany w XVIII wieku za sprawą ojca Augustyna Obrąpalskiego. W roku 1820 w świątyni wybuchł pożar, który spowodował dotkliwe zniszczenia. Biskup Marian Józef Ryx stworzył parafię przy kościele w roku 1919 dnia 24 listopada. W roku 1929 odrestaurowano wnętrze świątyni nadając jej nowy blask. Charakterystyczną rzeczą dla tutejszej świątyni jest obraz Chrystusa Ciemieniem Koronowanego, który powstał w XVII wieku.
Warto wiedzieć
Historia mówi, że 8 kwietnia 1678 roku w dzień Wielkiego Piątku odprawiał modlitwę niejaki Kazimierz Saryusz Skorkowski pałający się zawodem, komornika granicznego. Zmawiając modlitwę ujrzał, że na obrazie Chrystusa Cierniem Koronowanego pojawiły się krople krwi. Wydarzenie tak mocno wpłynęło na Kazimierza, że postanowił jeszcze tego samego dnia poinformować o tym fakcie miejscowego księdza Wojcińskiego, który w asyscie drugiego z księży pojechał na miejsce zdarzenia, aby zbadać fakty. Obraz został przeniesiony do kaplicy dworskiej dokładnie w poniedziałek Wielkanocny. Słuchy o tym wydarzeniu bardzo szybko obiegły okolice co spowodowało, że ludzie zaczęli przybywać, aby pomodlić się oraz zostawić prośby. Łaski Bożej odczuł sam Kazimierz Saryusz Skorkowski, gdy jego dwuletnia córka zmarła, on za namową zakonnic konwentu Drzewickiego, skierował swoją prośbę przed obrazem. W ten stał się cud, gdyż dziecko ożyło, pomimo iż minęły dwie godziny od stwierdzonego zgonu. W związku z tą sytuacją, komornik napisał list intencjonalny do Archidiecezji w celu powstania kościoła w którym mógłby ów cudowny obraz umieścić. I tak 11 lutego 1686 roku wydano zezwolenie na budowę świątyni.
