Pierwotnie wieś była własnością opatów wąchockich, którzy posiadali tu dworek myśliwski oraz pola uprawne.
Po kasacie Opactwa Cystersów tutejszy majątek ziemski wraz z dworem zmieniał kilkakrotnie właścicieli. Część zabudowań dworskich przetrwała do początku lat 90. XX w., kiedy to ostatecznie rozebrano zniszczone już budynki.
Obecnie zachowały się jedynie pozostałości dawnego parku dworskiego oraz fragmenty bramy wjazdowej. We wsi znajduje się modrzewiowa kaplica św. Zofii najprawdopodobniej z połowy XIX w., z późniejszą murowaną zakrystią, spełniająca rolę kościoła filialnego parafii Wąchock. Fundator kaplicy nie jest znany. W ołtarzu głównym znajduje się obraz będący alegorią św. Zofii z jej trzema córkami: Wiarą, Nadzieją i Miłością. Obraz ten wraz z szafą ołtarza to jedyne pozostałości po rozebranym w 1845 dawnym kościele parafialnym pod wezwaniem św. Elżbiety w Wąchocku.