Świętokrzyskie szlaki turystyczne

Ważny historyczny i symboliczny pomnik poświęcony Tadeuszowi Kościuszce.  Jego geneza sięga 15 października 1917 r., kiedy to z inicjatywy ks. proboszcza Antoniego Kossakiewicza oraz Eugeniusza Młudzika – kierownika miejscowej szkoły – powstał pomysł usypania kopca w miejscu, gdzie w maju 1794 r. Kościuszko obozował i ogłosił Uniwersał Połaniecki. Kopiec został usypany na naturalnym piaszczystym wzniesieniu niedaleko skarpy wiślanej, a na jego szczycie ustawiono drewniany krzyż. Wokół kopca każdorazowo organizowano uroczystości rocznicowe, które z czasem wzbogacono o  inscenizacje historyczne, msze święte i artystyczne występy, gromadząc mieszkańców Połańca i  okolic.

W latach powojennych kopiec zyskał nowe elementy, takie jak granitowy obelisk z napisem „Tadeusz Kościuszko 7 V 1794”, a także drugi drewniany krzyż. W latach 50. XX w. teren wokół kopca częściowo zalesiono, co jednak mogło osłabić jego widoczność. Szereg modernizacji, zwłaszcza ta z 1984 r., podniosła atrakcyjność miejsca, podwyższając kopiec do 10 metrów, wprowadzając szerokie kamienne schody, stalowy krzyż wysokiej na 8,5 metra oraz oświetlenie terenu. W 1994 r. kopiec uzyskał swój ostateczny kształt: 15 metrów wysokości i 250 metrów obwodu u podstawy. W jego otoczeniu ustawiono głazy upamiętniające historyczne obozy wojskowe oraz tablice informujące o wydarzeniach z 1794 r. związanych z Kościuszką. Mimo braku ostatecznych dowodów archeologicznych, miejscowa legenda łączy kopiec z kurhanem założyciela grodu Połaniec — wojem Połankiem z czasów przedpiastowskich.