English
Znany dziś jako Plac Uniwersału Połanieckiego, stanowi od wieków serce miasta, centrum handlu, administracji i życia mieszkańców. Jego początki sięgają średniowiecza, gdy Połaniec otrzymał prawa miejskie. Pierwotna lokalizacja rynku znajdowała się bliżej Wisły, jednak po wielkiej powodzi za czasów Kazimierza Wielkiego miasto zostało przeniesione w obecne miejsce, bardziej dogodne i bezpieczne, przy ważnym szlaku handlowym Kraków-Sandomierz-Zawichost. Rynek zaprojektowano zgodnie z zasadami średniowiecznego urbanizmu: prostokątny plac, promieniście zbiegające się ulice, centralne położenie kościoła. Przez wieki rynek miał zabudowę głównie drewnianą, z powodu dostępności surowca, co sprzyjało pożarom. W 1861 r. po wielkim pożarze wprowadzono zakaz budowy domów drewnianych wokół placu — zaczęto stawiać budynki murowane. Charakterystyczne były również stragany, jatki i kramy, a w XIX wieku pojawił się system studni oraz szopa strażacka. Współczesny rynek pełni funkcję miejsca spotkań, wydarzeń kulturalnych i jest wizytówką Połańca.
