Kościół św. Katarzyny w Połańcu

50°25'20"N 21°18'25"E (50.4225, 21.307194)

Stał na szczycie Winnej Góry w grodzie warownym kasztelani połanieckiej, usytuowanej w widłach rzeki Czarnej i Wisły. Choć brakuje faktycznych danych źródłowych potwierdzających ten fakt, według tradycji, ta modrzewiowa świątynia została wzniesiona w około 1000 r. fundacji króla Bolesława Chrobrego. Prawdopodobnie data powstania kościoła jest przybliżona i wiąże się ze Zjazdem gnieźnieńskim i procesem chrystianizacji Państwa. Pierwsza udokumentowana wzmianka o kościele pochodzi z 1191 r. , natomiast w okresie, kiedy Połaniec się znacznie rozbudował, miejsce to stało się miejscem kultu religijnego. Za panowania króla Kazimierza Wielkiego, w 1350 r., lokalizacja Połańca została zmieniona, wtedy kościół św. Katarzyny utracił pierwotne znaczenie i zaczął pełnić rolę kaplicy. Świątynia, w tym miejscu istniała do 1786 r. Obecnie, w miejscu, lokalizacji kościoła znajduje si kamień z  pamiątkową tablicą, na której widnieje napis: „W miejscu tym stał pierwszy w Połańcu kościół pod wezwaniem Świętej Katarzyny, zbudowany za panowania Bolesława Chrobrego, a od 1360 roku zamieniony na kaplicę. Do parafii tej należała ludność zamieszkująca po wschodniej stronie Wisły -  4 wioski, oraz zachodniej – 19 wiosek z Kłodą. Kaplice rozebrano w 1786 roku. Połaniec 7.V.1995 r.”

Nasza witryna wykorzystuje pliki cookies, m.in. w celach statystycznych. Jeżeli nie chcesz, by były one zapisywane na Twoim dysku zmień ustawienia swojej przeglądarki.
Więcej na ten temat...