English
Historia Osieka sięga początków XI w. Według tradycji, w 1020 r. Bolesław Chrobry przekazał ją benedyktynom z klasztoru na Łysej Górze (obecnie Święty Krzyż). Mnisi mieli wznieść tam drewniany kościół w około 1050 r. Jednak bardziej prawdopodobne jest, że pierwszy kościół powstał około 1278 r., po przejęciu wsi przez Bolesława Wstydliwego. Pewne jest, że parafia w Osieku istniała przed 1326 r., gdyż jest wymieniona w spisach płatników świętopietrza (daniny na rzecz papiestwa). Nowy kościół pw. św. Stanisława Biskupa i Męczennika fundacji miejscowego proboszcza – Pawła Szmylowskiego powstał około 1410 r. Świątynia ta ze względu na swój stan techniczny została rozebrana w 1840 r., a obecna świątynia została wzniesiona w roku 1852 na zlecenie prawosławnego właściciela dóbr osieckich, Wasilija Pogodina, przez Szmula, żyda ze Staszowa. W latach 1896-1897 kościół przeszedł gruntowną przebudowę, a jego uroczyste poświęcenie nastąpiło 4 lipca 1897 r. przez biskupa A. Sotkiewicza. Jest to budowla murowana zbudowana na planie krzyża greckiego z półkolistymi absydami na zakończeniach ramion. Wnętrze kościoła przykryte jest sklepieniem kolebkowym z figuralnym malowidłem w prezbiterium. W neobarokowym ołtarzu głównym z końca XIX w., zwieńczonym rzeźbioną grupą Świętej Trójcy, znajduje się obraz św. Stanisława ze Szczepanowa, autorstwa Pawłowskiego. Wyposażenie kościoła obejmuje również późnorenesansowe i barokowe ołtarze boczne, regencyjną ambonę oraz rokokowe feretrony.
