Wiślica w okresie średniowiecza położona była na przecinających się ważnych w ówczesnej Europie szlakach handlowych, prowadzących z Pragi na Ruś Kijowską i z Węgier na północ. Plac Solny stanowił miejsce składowania soli pochodzącej z kopalni w Bochni, jednego z najważniejszych ośrodków wydobycia soli w Polsce. Sól przywożona była w określonych jednostkach, tak zwanych bałwanach lub słupach, a także w beczkach. Nie wymagała ważenia, a jedynie składowania, mogła być też bezpośrednio przeładowywana na wozy. Skład soli w Wiślicy stawiał ją wysoko w hierarchii ważności ośrodków gospodarczych, politycznych, a później nawet kościelnych.