Cmentarz jeńców radzieckich w Kielcach to miejsce pochówku jeńców radzieckich, którzy byli ofiarami śmiertelnymi obozu niemieckiego który w czasie II wojny światowej znajdował się w pobliży. Zlokalizowany jest w Kielcach na Bukówce, po wschodniej stronie Telegrafu. Napis na tablicy głosi: Tu zostali pochowani pomordowani przez oprawców hitlerowskich w latach 1941 - 1944 jeńcy żołnierze Armii Radzieckiej.
Historia
Obóz dla jeńców radzieckich powstał w 1941 w tzw. koszarach Fijałkowskiego, oddalonych wówczas od miasta o ok. 2 km. Niemcy pierwszych jeńców sprowadzili tutaj we wrześniu i zatrudnili ich przy odśnieżaniu dróg, załadowywaniu wagonów na stacji kolejowej w Kielcach oraz wycinaniu drzew. Przyjmuje się szacunkowo, że około 10 tyś. osób znajdowało się w obozie. Wśród nich panowała duża śmiertelność, wynikająca głównie z chorób, epidemii czerwonki, tyfusu oraz z głodu. Rozstrzelanych zostało ok. 500 jeńców. W 1944 obóz wymieniany był jako filia Stalagu 367 w Częstochowie.
W obozie, który istniał do lata 1944, zginęło ok. 12 tys. jeńców. 11,2 tys. z nich zostało pochowanych w masowych grobach niedaleko Bukówki. W 1959 roku postawiono w tym miejscu 29 kwater z betonowymi obramieniami i radzieckimi gwiazdami. Cmentarz ogrodzony jest siatką na podmurówce, pośrodku znajduje się betonowa aleja, prowadząca do pomnika – konstrukcji zrobionej z czerwonego piaskowca, zakończonej dwiema metalowymi rurami. Po prawej stronie pomnika znajdują się drewniane krzyże: katolicki oraz prawosławny.